[CUT] คนของทะเล #18 🔥

....
นาฬิกาบนโต๊ะข้างเตียงบ่งบอกว่าเวลาล่วงเลยมาจนถึงเที่ยงคืนกว่า ทะเลวางอุปกรณ์สื่อสารที่หน้าจอยังคงส่องแสงสว่างลงข้างตัวหลังจากตัดจบบทสนทนาระหว่างพี่สาวได้สำเร็จ
ทะเลกำลังแย่
ลมร้อนระอุถูกผ่อนออกมาแรงๆก่อนจะหอบหายใจเอาอากาศกลับเข้าปอดอีกครั้ง ฟันเล็กขบลงบนริมฝีปากแน่นจนได้กลิ่นคาวเลือด ความต้องการภายในที่มากขึ้นเรื่อยๆจนไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ ส่งผลให้กายเล็กเริ่มปลดเปลื้องอาภรณ์ของตัวเองออกทีละชิ้น
“อ่า ร้อนจัง”
มือเล็กปัดป่ายควานหารีโมทแอร์ กดปุ่มปรับอุณหภูมิลงซ้ำๆโดยไม่สนใจตัวเลขบนจอ
ทะเลอยากกอดพี่เพลิง
เสื้อคลุมตัวโคร่งถูกนำมาปกปิดเรือนกายขาว กลิ่นประจำตัวของเจ้าของเสื้อมัวเมาห้วงอารมณ์ของโอเมก้าตัวน้อยให้จมดิ่งจนถอนตัวไม่ขึ้น
มือเล็กลูบไล้ผิวเนียนละเอียดเชื่องช้าปลุกปั่นอารมณ์ความต้องการของตัวเองให้เดือดพล่าน
ยอดอกสีสวยแอ่นรับสัมผัสจากตัวเอง มือขวาเลื่อนต่ำลงเรื่อยๆลูบไล้ผ่านแอ่งสะดือ หน้าท้องแบนราบ ก่อนจะหยุดอยู่ที่หน้าขาขาว เล็บยาวจิกลงบนเนื้อเนียนก่อนออกแรงลากจนเกิดรอยแดงเป็นทาง
“อื้อออ”
ความเจ็บไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นเลย แกนกายที่กำลังชูชันถูกกอบกุม เปลือกตาสีน้ำนมหลับลงช้าๆนึกถึงสัมผัสหยาบโลนที่อัลฟ่าตัวสูงเคยมอบให้ แรงบีบเค้นที่เนื้อข้างหลัง
ร่างกายที่แสนเชื่องกำลังเรียกหาเจ้าของ
“อะ อ่าาา” มือเล็กเริ่มขยับแกนกายเป็นจังหวะเหมือนที่พี่เพลิงชอบทำให้ กัดริมฝีปากแน่น ยอมทำเรื่องน่าอายเพราะร่างกายกำลังต้องการมากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่นานกายเล็กก็กระตุกเกร็งปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเปราะหน้าท้องเนียน
แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่สามารถเติมเต็มความรู้สึกของทะเลได้ในตอนนี้
ร่างเล็กดันตัวเองขึ้นพิงกับหัวเตียง มือเรียวลูบวนช่องทางสีสวย
“อะ อ่าาา พี่เพลิง” ร้องเรียกหาคนที่ยังคงอยู่ในห้วงความคิด ทะเลหลับตาแน่นก่อนจะกดนิ้วเข้าสู่ช่องทางร้อน
“อึ่ก! พะ พี่เพลิง!” ตาเรียวที่เคยปิดสนิทเบิกกว้างด้วยอาการตกใจ มือเล็กถูกปัดออกก่อนช่องทางสีสวยจะถูกจะแทนที่ด้วยนิ้วของผู้มาใหม่
เพลิงสาวนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบโดยที่ยังจ้องหน้าคนใต้ร่างไม่วางตา
“อะ อ่า อ่า” ใบหน้าเห่อร้อนจนต้องเอียงหน้าหลบสายตาคมกริบ
“ทำไมไม่บอกพี่” คิ้วเข้มขมวดมุ่น
“...” ทะเลเม้มปากเน้นเมื่อคนบนร่างเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ
“ตอบครับ” เพลิงเพิ่มจำนวนนิ้วเป็นสามในคราวเดียวเร่งเร้าจังหวะขึ้นอีกเท่าตัว ออกแรงฟาดเนื้อเนียนลงโทษเด็กดื้อจนน้องเผลอซี๊ดปากเพราะความเจ็บ
“ทะเล..อ่า..อะ..อื้อ” นิ้วยาวที่สวนกระแทกเป็นจังหวะสร้างความเสียวซ่านจนทะเลพูดไม่ออก เล็บยาวจิกลงบนไหล่กว้างระบายความทรมานจากกามอารมณ์
“โอเค หมดเวลาตอบแล้วเด็กดี”
ปากหยักประกบลงบนอวัยวะเดียวกันดูดดุนริมฝีปากล่างจนแผลที่มีอยู่แล้วฉีกเป็นรอยกว้าง ลิ้นร้อนสำรวจความหวานอย่างจาบจ้วง หยอกล้ออวัยวะเดียวกันจนคนเด็กกว่าตามไม่ทัน รสจูบเร่าร้อนแผดเผาทะเลจนแทบละลายคาอก กำปั้นเล็กทุบลงบนไหล่เบาๆร้องขออากาศหายใจ อัลฟ่ายอมถอนจูบออก ก่อนจะเคลื่อนใบหน้าลงต่ำซุกไซร้ซอกคอขาวขบเม้นสร้างรอยรักเอาไว้จางๆ จมูกโด่งสูดดมกลิ่นน่ารักจนพอใจ ลิ้นร้อนลากยาวตั้งแต่ไหปลาร้าจนถึงใบหูเล็ก เพลิงหายใจรดรินจนคนใต้ร่างขนลุกชัน
“อ่าา าา” เสียงครางหวานบ่งบอกความพอใจ
ลิ้นร้อนหยอกล้อยอดอกสีสวย ในขณะที่ช่องทางหลังยังคงถูกเร่งเร้า ทะเลบิดกายร้องครางไม่เป็นภาษาเพราะขีดสูงสุดของห้วงอารมณ์กำลังใกล้เข้ามาทุกที
เพลิงเร่งจังหวะ ไม่นานนักกายเล็กก็กระตุกเกร็งอีกครั้ง อัลฟ่าสวนนิ้วกระแทกเข้าเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะค่อยๆถอนออก
กายขาวหอบเหนื่อย เพลิงยังคงไม่เคลื่อนย้ายตัวเองไปไหน แขนแกร่งทั้งสองท้าวลงบนฟูกขังโอเมก้าตัวน้อยให้อยู่ใต้ร่างต่อไป
“ทีนี้พี่จะให้เธอตอบ” นัยน์ตาสีน้ำเงินมองนิ่ง ใบหน้าเรียบเฉยบวกกับน้ำเสียงเย็นๆกำลังสร้างความหวาดกลัวให้ทะเล
“ทะเล..ไม่อยากให้พี่เพลิงหมดสนุก” ลูกแก้วสีน้ำตาลหลุบต่ำ ทะเลไม่ชอบพี่เพลิงในโหมดนี้เลยสักนิด
“แล้วถามพี่หรือยัง” เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มไปเยอะพอสมควรทำให้เพลิงไร้เหตุผล ทะเลสะดุ้งเฮือก อารมณ์อ่อนไหวเริ่มตีตื้น เป็นครั้งแรกที่โดนพี่เพลิงเสียงดังใส่ ทั้งๆที่ไม่ได้ทำความผิดร้ายแรงอะไรเลยด้วยซ้ำ
“ฮึ่ก ทะเลขอโทษ” หยาดน้ำตาล่วงเผาะลงบนหมอนเรียกสติของคนเมาให้กลับมา
“เธอ..” นิ้วเรียวปาดคราบน้ำตาออกเบาๆ มือหนาลูบเลือนผมสีสว่างอย่างอ่อนโยน นัยน์ตาสีน้ำเงินที่แข็งกร้าวในคราแรกเริ่มอ่อนลงเมื่อเห็นหยาดน้ำตาของคนตรงหน้า
“ไม่ร้อง เพลิงขอโทษ” จูบลงบนขมับก่อนยอมถอนตัวออกไปง่ายๆ เพลิงเสยผมขึ้นลวกๆทั้งนึกโมโหตัวเองและรู้สึกแย่ที่เผลอเสียงดังใส่น้อง
โอเมก้าตัวน้อยยันกายลุกขึ้นนั่งคว้าเสื้อผ้ามาปกปิดส่วนหน้าอาย เสมองคนที่นั่งหันหลังอยู่ปลายเตียง ทะเลเม้มปากแน่นก่อนตัดสินใจพาตัวเองไปจากตรงนี้
ไร้บทสนทนา เพลิงปล่อยให้น้องหายเข้าห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัวของตัวเอง
-
-

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

[CUT] คนของทะเล #20🔥(pt.2)

[CUT] ฮุกเหมย | Kookmin #21